Pojezierze Dobrzyńskie na obszarze którego leży Skępe charakteryzuje się dużym bogactwem jezior, torfowisk i mokradeł. Największy kompleks hydrograficzny tworzą Jeziora Skępskie połączone ze sobą rzeką Mień. Nazwa kompleksu pochodzi od miejscowości Skępe leżącego na brzegach jezior Świętego, Małego i Wielkiego. Jezioro Wielkie i Małe można by traktować jako całość, ponieważ dopiero w 1930 roku oddzielone zostały one od siebie groblą usypaną w miejscu największego zwężenia. Dzięki temu połączone zostało grodzisko z przeciwległym brzegiem. Różnica poziomów wszystkich jezior skępskich jest nieznaczna. Najniżej położone jest Jezioro Wielkie (112 m. n.p.m.) a najwyżej Jezioro Patana (113 m. n.p.m.). Jezioro Patana oddaje wody Jezioru Mielno to znowu Świętemu, a Święte Małemu i Wielkiemu. Jeziora Skępskie zasilane są przez rzekę Mień wypływającą z Jeziora Likieckiego. Całość zlewni Jezior Skępskich odprowadza Mień do Wisły. Na terenie gminy są jeszcze Jezioro Sarnowskie, Łąkie. W okresie wiosennym, letnim a niekiedy jesiennym część wód z Jeziora Świętego odpływa kanałem do Czernicy.
Według Nechay’a Jeziora Skępskie należą do typu jezior pozastoiskowych pozostałych jako reszta zlewiska wód roztopowych, zbierających się na przedpolu lądolodu. Jezioro Wielkie nazwał zaporowym powstałym na granicy bagnisk sandrowych i zatamowanych moreną. W grupie jezior towarzyszy wał który jest moreną czołową zbudowaną z piasków pokrywających materiał gliniasty.
Jeziora Skępskie ulegają zatorfowieniu i zanikowi. Jezioro Mielno i Patana to młaki, ponieważ na całej powierzchni pokryte są szuwarami. Proces zaniku dochodzi do końcowego stadium. Jezioro Święte to naturalny staw, którego dno na całym obszarze pokryte jest roślinami o liściach zanurzonych. Bardzo zamulone jest Jezioro Małe i wchodzi w okres starości natomiast Jezioro Wielkie cechuje pełna dojrzałość.
Autor: Rafał Gołębiewski
